وقـــتی نیــامــده می روی ..
دیوآرهــآ
کوه هــآ
پــآ سســت میکنــنــد ..
و مــ ـن زیـ ـر آوار
آواز میخــ ـوانم
آواز کـ ـه نه
مرثیـ ـه می خـ ـوانــم!
مرثیــ ـه برآی دق مـ ـرگی پـرنـده ای
که خودش را تــا تـوانستــــ به دیــوار هــآ کوبیــد ...
میلــ ـه هــآ را شکستـــــ
و پشتــــــ قفــ ــس
آسمــــ ــآنـــی در کــ ـآر نبـــ ـود ...
نظرات شما عزیزان: